Hem yanıcı hem de yanıcı maddeler kolayca alev alabilen maddelerdir. Bu iki madde, alev alabilmek için maruz kalmaları gereken belirli sıcaklıklara göre birbirinden farklılık gösterir. Birçok işyeri yanıcı ve yanıcı sıvılar kullanır ve işyerini güvende tutmak ve riskleri etkin bir şekilde yönetmek için yanıcı ve yanıcı arasındaki farkı anlamak gerekir.
Yanıcı ve Yanıcı
Yanıcı ve yanıcı arasındaki fark, yanıcı maddelerin, normal oda sıcaklığında kolayca tutuşup yanabildikleri için yanıcı maddelere göre daha tehlikeli olmalarıdır. Öte yandan, yanıcı maddelerin alev alabilmesi için daha yüksek bir sıcaklığa ihtiyacı vardır. Genellikle oda sıcaklığından daha yüksek sıcaklıklarda alev alabilir ve yanabilir.
Yanıcı maddeler, sunta, folyo, ahşap, kontrplak gibi yüksek sıcaklıkta veya ateşle temas ettiğinde alevlenen veya hemen tutuşan ve ateşten çıkarken hafif alev almaya veya yanmaya devam eden maddelerdir. Yanıcı maddeler kullanan, depolayan veya sergileyen tesisler, diğer bitkilere kıyasla daha fazla tehlike yaşama şansına sahiptir.
Yanıcı maddeler havada yanan veya yanan maddelerdir. Bir işyerinde, yanıcı sıvılar ve yanıcı tozlar özellikle önemlidir. Yanıcı maddelerin toz halinde alev alma olasılığı daha yüksektir, çünkü toz halindeki yanıcı maddeler yüksek oranda oksijenlidir. İyi bilinen bazı yanıcı maddeler aseton, bütan, benzin, propan ve doğal gazdır.
Yanıcı ve Yanıcı Arasındaki Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma Parametreleri | yanıcı | yanıcı |
| Tanım | Yanıcı maddeler, odun, ateş tahtası gibi yüksek sıcaklık veya ateşle temas ettiğinde alev alabilen veya hemen tutuşabilen ve ateşten çıkarken hafif alev almaya devam edebilen maddelerdir. | Yanıcı maddeler, kimyasal reaksiyon veya yangın sonucu alev alan veya yanan maddelerdir. |
| Alevlenme noktası | Yanıcı maddelerin parlama noktası yüz dereceden daha az Fahrenhayttır. Parlama noktası yanıcı maddelerden daha düşük olduğu için yanıcı maddelerin tutuşması veya alev alması daha olasıdır. | Yanıcı maddelerin parlama noktası yüz derece Fahrenhayt veya üzerindedir. Yanıcı maddelere kıyasla alev alma olasılığı daha düşüktür. |
| sınıflandırma | Üç sınıf yanıcı sıvı vardır: I-A (ligroin, dietil eter, pentan), I-B (benzen, etanol, aseton, sikloheksan), I-C (p-ksilen). | Üç sınıf yanıcı sıvı vardır - II (motor yağı, dizel yakıt, temizleme solventleri, kerosen), III-A (yağ bazlı boyalar, mineral yağ, keten tohumu yağı), III-B (temiz ayak yağı, yağ bazlı boyalar). |
| patlama tehlikesi | Yanıcı maddeler bazı ciddi yangın tehlikelerine neden olabilir. Yanıcı sıvılar kolayca ve çok hızlı yanabilir. | Yanıcı maddeler ciddi bir yangın tehlikesine neden olabilir. |
| Örnekler | Aseton, alkoller, benzin, dietil eter, toluen. | Etanol, propan, odun, gazyağı, hidrojen gazı, pişirme gazı, metan, balmumu. |
Yanıcı nedir?
Yanıcı maddeler, ateş veya herhangi bir tutuşturma kaynağı ile temasında tutuşan ve yanmaya devam eden maddelerdir. Sıvı, gaz veya katı halde bulunabilir. Yanıcı sıvıların çoğu uçucudur. Yanıcı sıvılar, yanıcı bir karışım oluşturmak için yakındaki hava ile karışan buharları serbest bırakır. Bu yanıcı karışım, bir ateşleme kaynağının temasında tutuşur.
Parlama noktası, yanıcılık sınırları ve kendiliğinden tutuşma sıcaklığı gibi faktörler, bir malzemenin yanıcılığını belirler. Yanıcı sıvılar genellikle uçucudur. Buharlaşırlar ve daha düşük sıcaklıklarda buhar yayarlar.
Yanıcı sıvılar, bir tutuşturma kaynağının varlığında patlamaya neden olabilecek uygun miktarlarda hava ile karışan buharlar yayar. Uygun miktar, yanıcı aralık veya patlayıcı aralık olarak adlandırılır. Patlayıcı veya yanıcı aralık, havadaki alevin hareket edeceği veya karışımın alev alabilecek durumda olması durumunda bir alev parlamasının meydana geleceği her türlü yanıcı gaz veya buhar konsantrasyonunu içerir.
Yanıcı maddeler merdivenlerden, çıkışlardan ve ortak alanlardan uzakta depolanmalıdır. Kapalı kaplarda veya tanklarda depolanacaktır. Yanıcı sıvıların, portatif yangın söndürücüler veya küçük hortumlar gibi uygun yangın kontrol cihazlarıyla güvenli bir yerde saklanması gerekir.
yanıcı nedir?
Yanıcı maddeler, herhangi bir tutuşma kaynağı ile temas halinde havada kolayca yanabilen veya yanabilen maddelerdir. Kağıt, tahta, kauçuk, plastik vb. yanıcı maddelere örnektir. Yanıcı maddeler oksijen düşmanı ile reaksiyona girerek ışık ve ısı üretir. Basitçe yanıcı maddeler havada sabit bir sıcaklıkta yanar.
Yanıcı maddelerin parlama noktası yüz derece Fahrenhayt veya üzerindedir. Yanıcı maddelere kıyasla alev alma olasılığı daha düşüktür. Yanıcı maddelerin yanması veya yanması için üç ana koşula ihtiyacı vardır: yanıcı bir madde, yanmayı destekleyen bir madde ve tutuşma sıcaklığına ulaşma. Temel olarak üç tür yanma vardır - kendiliğinden yanma, hızlı yanma ve patlama.
Kendiliğinden yanmada, yanıcı maddeler kendiliğinden alev alır. Hızlı yanmada, yanıcı gazlar çok hızlı yanar ve ışık ve ısı oluşturur. Patlamada, yanıcı maddeler ışık, ses ve ısının reaksiyonu olarak hızla reaksiyona girerek büyük miktarda gaz oluşturur.
Malzemenin uçuculuğu, havanın yanıcılık seviyesini belirleyen önemli bir faktördür. Bu, buhar basıncına bağlıdır ve bu buhar basıncı sıcaklıkla ilgilidir. Malzemenin yüzey alanı artarsa, buhar miktarı da sis oluşturan artar. Örneğin, küçük bir kağıt parçası kolayca tutuşurken, ahşap benzeri kağıttan yapılmış meşe bir masanın yanması veya tutuşması daha zordur.
Yanıcı ve Yanıcı Arasındaki Temel Farklar
Çözüm
Hem yanıcı hem de yanıcı maddeler kolayca alev alır veya yanar. Genel olarak, yanıcı maddeler standart çalışma sıcaklıklarında alev alabilirken, yanıcı maddeler genellikle standart çalışma sıcaklığının üzerinde tutuşabilir veya yanabilir. Yanıcı ve parlayıcı maddeler parlama noktalarına göre birbirinden farklılık gösterir.
Bu nedenle, yanıcı ve yanıcı arasındaki temel fark, yanıcı maddelerin yanıcı maddelere göre daha tehlikeli olmalarıdır, çünkü normal oda sıcaklığında kolayca alev alabilir ve yanabilirler. Öte yandan, yanıcı maddelerin alev alabilmesi için daha yüksek bir sıcaklığa ihtiyacı vardır. Genellikle oda sıcaklığından daha yüksek sıcaklıklarda alev alabilir ve yanabilir.
