Layman'ın terimleriyle, ekonomiler üretim ve mal alışverişinden oluşur. Dolayısıyla, ekonomiler aşağıdaki ekonomilere bölünebilir. Kayıtlı ekonomiler kurulur ve kayıt dışı ekonomiler konuşma diline sahiptir. Belirli bir yılda bir ulusun firmaları tarafından üretilen tüm mal ve hizmetlerin piyasa kalitesiyle ölçülen, bir ulus devletin yasal ekonomisidir. Kayıt dışı ekonomiler genellikle daha az kurumsallaşmıştır. Hükümetin hiç düzeltmediği tüm ekonomik stratejileri içerir.
Ekonomiler temelde neşeli yöntemlerdir. Değişimlere veya anlaşmalara ihtiyaçları var; diğerlerine tam olarak hakim olan bir ekonomide yer alamayan bir kişi. Bir kişi ekonomileri ekonomik politikalar olarak düşünemez; hem politik hem de sosyal bir sistemle etkileşime girmesi gereken ayrık unsurlar. Sosyalizm ve Kapitalizm, ulusların ekonomik kaynaklarını işletmek ve üretim araçlarını denetlemek için kullandıkları iki ekonomik stratejidir.
Sosyalizm ve Kapitalizm
Sosyalizm ve kapitalizm arasındaki fark, hem ulusun hem de piyasa açısındandır. Sosyalizm ekonomik bir kavram iken, kapitalizm hem ekonomik hem de sosyal bir kavramdır. Sosyalizmde fiyatların belirlenmesi hükümetin kararına göre yapılır. Öte yandan, kapitalizmde fiyatlar, talep ve arzdaki değişikliklere göre değişir.
Sosyalizm, ekonomik eşitliği teşvik eden üretim yollarının topluluk veya komünal ayrıcalığına dayanan ekonomik ve politik bir stratejidir. Sosyalizmde, kârdan başka bir şey içermeyen hesaplamalara daha az dikkat edilerek değer yargılarına daha fazla yer vardır. Sosyalist ekonomiler ayrıca daha değerli olabilir, çünkü onlara ihtiyaç duymayabilecek alıcılara mal satmaya çok az ihtiyaç vardır. Ürün reklamı ve pazarlama girişimlerine daha az sermaye harcanmasına neden olur.
Kapitalizm bir ekonomik politikayı ifade eder. Bunda, ekonomik refahın mülkiyeti bireylere veya birliklere aittir. Kapitalizm en saf haliyle serbest piyasa kapitalizmidir. Laissez kapitalizmi olarak bilinen başka bir adı var. Burada bireyler, nereden kapitalize edecekleri, ne üretecekleri ve hangi oranda mal ve hizmet ticareti yapacakları konusunda sınırsızdır. Kapitalizmde, piyasa araçları normatif olmaktan ziyade otomatiktir ve sosyal etkiler konusunda pek dindar değildir. Her ihtiyacın yerine getirileceğine dair hiçbir güvence yoktur. Piyasalar, yükseliş ve düşüş döngülerinde kurulur. Tekellere ve ayrıca sistemi aldatmaya veya yanlış tanıtmaya yol açar.
Sosyalizm ve Kapitalizm Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma Parametreleri | sosyalizm | kapitalizm |
| Gelir Eşitliği | Gelir dolaşımı ihtiyaçlara göredir. | Serbest piyasa güçleri tarafından belirlenen gelir. |
| Tüketici fiyatları | Fiyatları devlet belirliyor. | Fiyatlar arz ve talep tarafından belirlenir. |
| Yeterlik | Devlete ait işlerin verimlilik ve buluş için sınırlı teşvikleri vardır. | Serbest piyasa rekabeti, verimliliği ve buluşu motive eder. |
| Mülkiyet | Hükümet ona sahip. | Özel şahıslara aittir. |
| vergilendirme politikası | Yüksek vergilerin belediye hizmetlerine harcanması esastır. | Sınırlı vergiler, bireyin gelirine dayalı olarak harcanır. |
Sosyalizm nedir?
Sosyalizm, üretimin toplumsal olarak sahiplenildiği ve kar yaratmadan insan ihtiyaçlarını karşılamak için kullanıldığı ekonomik bir kavramdır. Sosyalist bir ekonomide devlet, birincil çıktı araçlarını elde eder ve düzenler. Çalışanlar üretim araçlarının sahibidir ve bunları düzenler. İşçi kooperatifi, çalışanları tarafından tutulan ve kendi kendini yöneten bir şirkettir. Bu ekonomik kriterler, özel teşebbüs ve sermayenin daha yüksek vergilerle büyük bir hükümet denetimine sahip olmasını sağlar.
Sosyalist ekonomi modelinin yükü, servetin adil dağılımıdır. Eşitliğin adil dağılımının amacı, topluluğun tüm üyelerinin belirli ekonomik sonuçlara ulaşmak için orantılı bir fırsata sahip olmasını sağlamaktır. Devlet bunu gerçekleştirmek için işgücü piyasasına müdahale eder.
Devlet birincil işverenlerden birine sahiptir. Ekonomik sıkıntı zamanlarında, işe almayı onaylayabilirler, bu nedenle işçiler esas olarak piyasanın baskısı altında olan işleri çalıştırmasalar bile toplam iş neredeyse vardır. Burada üretim araçları teknoloji, binalar ve teçhizattır. Bir ekonomide, diğer malzemelerin kullanımı refah ve yardım yapmaktır.
Sosyalizmin mülkiyetinde, üretim araçları birçok biçim alabilir. Ortak mülkiyet, kooperatif işletmeleri veya özerk devlet işletmeleri olabilir. Üretim araçları, talepleri ve insan gereksinimlerini doğrudan karşılayabilir. Analiz, gelirler ve harcamalardan ziyade manuel miktarlara veya bir emek-zamanı tahminine odaklanmaktır.
Ekonominin sosyalizmden nasıl yararlandığını bilmeliyiz. Başlıca endüstrilerin, özellikle petrol, ulaşım, madencilik, enerji vb. kamulaştırılması. Kilit kriter, bir bölgenin devlet tarafından devralınmasını ve ardından bir veya daha fazla kamuya ait şirketin günlük işleyişini yönetmesini içerir. Ulusallaştırmanın faydaları, devletin başlıca endüstrilerin üzerindekilere yatırım yapma, ulus karlarını her yönüyle ulusal fayda için dağıtma ve endüstrilerin hem işçiler tarafından hem de işçiler için yeterli denetimidir.
İşçilerin gerekli topluluk güvenliği gündemlerini sağladığı sosyal güvenlik planları veya politikaları. Sigorta genellikle emeklilik maaşları ve geride kalanlara yardım, hem kalıcı hem de geçici sakatlıklar, ebeveyn izni, işsizlik vb. için mali gereksinimleri kapsar. Sosyalizm işsizliği büyük ölçüde ele alabilir ve üstesinden gelebilir. Fiyatların ele alınması yalnızca belirli bir sınıra kadar mümkündür.
Kapitalizm nedir?
Kapitalizm, kişilerin üretim kontrolünün para ve emek dışı bileşenlerine sahip olduğu ekonomik ve sosyal bir sistemdir. Emek ve refahın pazarlanması yapılır. Sahipler karları alır ve sermaye, teknolojilerde ve endüstrilerde gerçekleşir.
Ekonomistler, politik ekonomistler ve tarihçiler kapitalizmin çeşitli yönlerini ele aldılar. Ekonomistler, hükümetin piyasalar ve sermaye mülkiyeti üzerinde denetiminin olmadığı bir düzeye odaklanır. Çoğu politik iktisatçı gücü, ilişkileri, ücretli emeği, sınıfı ve özel mülkiyeti yoğunlaştırır.
Kapitalizm, ekonomik gelişmeyi teşvik etmek anlamına gelir. Çeşitli pazarların mevcut olduğu değişen kapsamlar ve kişisel mülkiyeti tanımlayan yasalar bir politika, strateji meselesidir ve birçok devletin karma ekonomileri vardır. En belirgin olanı ekonomik liberalizm olan birçok kapitalizm türünü desteklemek için çeşitli siyasi yasalar ortaya çıkmıştır.
Kapitalizmin gerçek biçimi, özel kişilerin sınırsız olduğu serbest piyasa veya laissez-faire kapitalizmidir. Nereden kapitalize edileceğini, neyin üretileceğini ve hangi fiyatlarla mal ve hizmetlerin değiş tokuş edileceğini belirleyebilirler. Laissez-faire piyasası, incelemeler veya kontroller olmadan düzenleme yapar.
Ekonominin kapitalizmden nasıl yararlandığını bilmeliyiz. Kapitalizm, özgür ve açık bir toplumun kendi kendini yöneten değerlerini kolaylaştıran en hayırsever ekonomi politikasıdır. Sıkı çalışma, ortaklık, yardımseverlik, hayırseverlik ve hukukun üstünlüğüne bağlılık orada olmalıdır. Kapitalizm yaratım üretir çünkü rekabet kapitalist bir pazarda var olur. Zenginlik ve buluşların oluşturulması, bireylerin yaşamlarının zenginleştirilmesi ve insanlara istikrar ve güç sağlanması. Kapitalizm, insanların çıkarlarına göre piyasadaki eylemlere katılmalarına izin verir.
Sosyalizm ve Kapitalizm Arasındaki Temel Farklılıklar
Çözüm
Hem sosyalizm hem de kapitalizm, gelişmiş ülkelerde kullanılan iki hayati ekonomik sistemdir. Ancak aralarındaki temel fark, hükümetin ekonomiyi ne ölçüde düzenlediğidir.
Karar, sosyalistlerin söylediklerinin içinde ve tam tersi. Kapitalizm, tüm siğilleriyle birlikte ekonomi politikası olarak seçilmiştir. Kalabalıkları yoksunluktan çekip çıkarmaktır. Sadece ülkemizde değil tüm dünyada onları üretken vatandaşlar haline getiriyor. Kapitalizmin liyakate atıfta bulunduğunu, sosyalizmin ise sıradanlığı ödüllendirdiğini hatırlamalıyız. Dolayısıyla, her iki ekonomik sistemin de yararlarını ve zararlarını anlamanın zamanı geldi. Yönetimin sorumluluğu halkın elindedir. Bundan böyle, bu terimlerin farkında olmalıdırlar. Böylece, sistemlerini ve yönetim biçimlerini seçebilirler.
