Meyveler, reçeller de dahil olmak üzere jöle reçeli yapmak için şurup ve pektin ile birleştirilir. Pektin, sindirime (lif) dirençli bir nükleotittir. Çoğu meyvenin hücre zarlarında bulunur. Pektin ezmesi suda şeker şurubu ile birlikte pişirilirken reçel jölesi oluşturur ve kıvamını korur.
Reçel ve reçeller sıklıkla birbiriyle karıştırılır. Hazırlanışlarında çilek kullanımı da dahil olmak üzere karşılaştırılabilir niteliklerinin çoğu oldukça farklı olsa da, reçelin hiç de reçel gibi olmadığını ve ikisi arasında görülen birkaç dikkate değer ayrım olduğunu belirtmek önemlidir.
Reçel Jöle ve Konserve
Reçel jöle ve reçel arasındaki fark, reçel jölenin tuhaf bir estetik ve yumuşak görünüme sahip olması ve yumuşak ve kabarık olması, içinde otantik meyvenin en azından bir dereceye kadar hasarsız kalması gereken yapışkan bir dağılım; konserveler ise bariz, pektin ile çözülen (sadece ara sıra) depolama sıvılarını kapsar, meyve değişmeden kalır ve pişirmeden sonra nihai sonuç sağlıklı görünümlü ve lezzetli olmalıdır.
Reçel jöle genellikle, meyve küçülüp zengin ve kremsi bir doku elde edene kadar bal veya şeker şurubu ile kaynatılan doğranmış veya ezilmiş meyve parçaları kullanılarak oluşturulur. Çilek, kiraz ve diğer küçük meyve ve sebzelerin yanı sıra erik, kiraz ve üzüm gibi daha büyük kesilmiş kuru meyveler yaygın olarak kullanılır. İngiliz çöreklerinin yarıkları ve kekler güzel bir reçel için idealdir.
Koruma, çok çeşitli korunmuş gıdaları kapsayan geniş bir terimdir. Jöle reçeli, marmelat, çeşni ve çeşitli diğer konserve yiyecekler bu kategoriye dahildir. Bu açıdan bakıldığında, servis edilmeden önce uzun süre orada kalacak şekilde tasarlanmış herhangi bir besin öğesi, konserve bölümüne sığar. Reçel en bilinen konserve türleri arasındadır. Vintage bir görünüme sahiptir ve bazıları tarafından duygusal olarak kabul edilir.
Reçel Jöle ve Konserve Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma Parametreleri | Reçel jölesi | korur |
| Doku | Kalın jel benzeri görünüme sahip zengin ve etli. | Daldırılmış meyve parçaları ile pürüzsüz ve yumuşak. |
| İşlem | Reçel jöle genellikle doğranmış veya ezilmiş meyve parçaları kullanılarak, meyve küçülüp zengin bir jel haline gelene kadar bal veya şeker şurubu ile kaynatılarak oluşturulur. | Meyve konserveleri, çoğunlukla şeker ve bazen de asitlerle korunan ve genellikle cam kaplarda tutulan meyve karışımlarından oluşur. |
| markalar | Ojai Jöleleri, Bonne maman, Brins Reçel Jöleleri, Greecologies gül yaprağı jöleleri, Tiptree apricot am formaları vb. | Natureland- Reçeller, jöleler, murrabalar, katı maddeler. Dana meyve konserveleri, Kissan, KOR, vb. |
| tatlar | Yaban mersini, karışık meyve, çilek ve kızılcık. | Elma konserveleri, armut ve tarçın konserveleri, kayısı konserveleri vb. |
| pektin içeriği | Doğal meyve pektini içerir. | Harici olarak eklenen pektin içerir. |
Reçel Jöle Nedir?
Reçel jöleleri, konservelere göre daha pürüzlü ve daha kalın bir viskoziteye sahiptir ve daha gerçek meyve parçaları içerir. Çok zengin bir tada ve kalın ve kremsi bir dokuya sahiptirler, bu da onları pişmiş ekmek üzerine serpmek için ideal kılar.
Reçel meyve özü kullanır. Misket limonu, armut, çilek ve üzüm pektin açısından zengindir ve bu nedenle meyveler ve bal veya şeker şurubu ısıtıldığında ve pektin oluşturulduktan sonra güzelce donacaktır. Yaban mersini, olgun kiraz, erik ve ahududu gibi düşük pektinli meyveler ticari jelatin gerektirebilir.
Reçel jöleleri ve reçellerin tümü meyve, bal ve sıcaklık karışımı kullanılarak yapılır ve tümü tutarlılık için pektine dayanır. Pektin, çoğu bitki örtüsünde bulunan ve haşlanmış meyvenin sertleşmesini sağlayan doğal bir liftir. (Bütün böğürtlenlerde aynı miktarda pektin bulunmadığından, ara sıra toz pektin kullanılır - daha sonra daha fazlası.) Jöle, partinin en sert ve en pürüzsüzüdür. Genellikle kavrulmuş, ezilmiş meyvelerden alınan taze meyve, reçelli jöle yapmak için kullanılır.
En net kıvamlı reçel jöleleri, dut veya pektineus meyvelerini parçalayarak ve katı, pütürlü kalıntıları ortadan kaldırarak üretilir. Bu, yalnızca meyvenin suyunu tutar, daha sonra pektin ile birleştirilir ve viskoz macun oluşturmak için pişirilir. Meyveye zengin ve kremsi bir doku sağlamak için, meyvenin liflerinin ve çekirdeklerinin (eğer tüketilebilecek kadar küçüklerse) neredeyse tüm katı kısımlarında dağılmış yapraklar bulunur.
Konserveler nedir?
Meyve konserveleri, çoğunlukla şeker ve bazen de asitlerle korunan ve genellikle cam kaplarda saklanan ve baharat veya yayma olarak kullanılan meyve karışımlarından oluşur. Meyve konserveleri, her biri üretim tekniği, kullanılan meyve ve çilek türü ile tanımlanan çok çeşitli tarzlarda gelir ve bir akşam yemeğinde konserve olarak tüketilebilir.
Marmelatlar, reçelli jöleler ve Hint turşusu gibi tatlı meyve konserveleri genellikle kahvaltıda tost üzerinde veya bir pasta veya şekerlemenin parçası olarak yenilirken, domates, balkabağı veya kabak gibi "sebze ve meyvelerden" üretilen tuzlu ve keskin konserveler tuzlu ile servis edilir. parmesan, söğüş ve güveç gibi yemekler.
Konserveler, kiraz veya çilek konservelerinde olduğu gibi, daha büyük parçalar halinde dilimlenen veya bütün olarak muhafaza edilen mahsulün ve salkımın en önemli meyvelerini alır. Korumalar bazen ince bir sıvı olarak bir arada tutulur, oysa diğer durumlarda sıvı daha mavimsi olur. Kabuk ve kabukların yanı sıra iç çekirdek ve posa içerdiğinden, jöle sadece narenciye konserveleri için bir tanımdır. (Narenciye kabukları çok fazla pektin içerdiğinden, koruyucular her zaman daha sert, daha jöle benzeri bir dokuya sahiptir.)
Bütün veya kuru meyveler, meyve parçalarını sağlam tutmak için şeker şurubunda kaynatılan bazı konservelerde kullanılır. Konservelerde bütün ve büyük meyve parçaları kullanılır. Yaban mersini veya çilek gibi bazı meyveler, hazırlık ve üretim boyunca bütün kalmadığından, çilek reçeli ve ahududu reçeli arasındaki fark minimum olabilir.
Reçel Jöle ve Reçel Arasındaki Temel Farklar
En güçlü narenciye notaları reçel jölelerinde ve koruyucularda bulunur, ancak jölenin tadı proteinli pektin yüzeyi tarafından kısmen maskelenir. Bu nedenle konserveler, meyveden en fazla tadı karıştırılabilecek şekilde içerdiğinden, yemek ve yemek pişirmede sıklıkla kullanılır.
Daha yumuşak bir dağılım için biraz tat aldığından, reçel en çok peynirlere ve sandviçlere eşlik etmek için kullanılır. Bununla birlikte, örneğin mayonez ve tereyağı ve jöleli tost çeşitlerinde dağıtım kolaylığını en üst düzeye çıkarmak için bariz aday ismin kendisidir ve bu nedenle, reçel jöleleri dünya çapında reçellerden daha fazla tüketilir ve sevilir.
