Şiirsel ve düzyazı yazarlar, aliterasyon ve asonans dahil olmak üzere çeşitli edebi stratejiler kullanır. Okuyucunun işitsel yeteneklerini harekete geçirmek ve aynı zamanda çalıştıkları eserleri okumaktan zevk almak için tasarlanmıştır. İkisi, çoğunlukla belirli bir harf türünün nasıl ve nerede tekrarlandığına göre farklılık gösterir.
Şiir ve düzyazıda aliterasyon ve asonans çok yaygın olduğu için, ortalama bir okuyucunun bunları ayırt etmesi zordur. Sonuç olarak, uzun süredir birbirlerinin yerine kullanılıyorlar ve bir ayrım yapılıncaya kadar karışıklık hüküm sürecek.
Aliterasyon vs Asonance
Aliterasyon ve asonans arasındaki temel fark, yakındaki kelimelerin başındaki Ünsüz tekrarına aliterasyon denirken, asonans sesli harflerin hızlı bir şekilde art arda tekrarıdır.
Aliterasyon, başlangıç ünsüz sesleri, yakındaki iki veya daha fazla kelime veya hecede tekrarlandığında meydana gelir. Ünlü bir sesi paylaşan kelimelerin birbirine yakın kullanılmasıdır. Tekrarlanan sesler genellikle ilk veya ilk seslerdir, ancak başlangıçtaki vurgulu veya vurgulu hecelerdeki seslerin tekrarı da yaygındır.
Asonance, sesli harflerin tekrar tekrar hızlı bir şekilde ve ikiden fazla tekrarlandığı edebi bir numaradır. Bir kelimenin herhangi bir yerinde bulunabilir ve çoğunlukla bir cümlenin, satırın veya tümcenin başına veya sonuna yakın kelime gruplarında bulunur.
Aliterasyon ve Asonans Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma Parametreleri | aliterasyon | asonans |
| Ayrıca şöyle bilinir | kafiye | sesli kafiye |
| Tekrarlama içerir | ünsüzler | Sesli harfler |
| Sık kullanılan | Şiir ve deyimler | şiir ve nesir |
| Bağlantı | Bir tür ünsüz | Bağımsız bir edebi cihaz |
| Örnek | Babam duvara yakın kustu. | Dene ama ağlama |
Aliterasyon nedir?
Aliterasyon, "alfabenin harfleri" anlamına gelen Latin kökenli bir edebi araçtır. "Balık kızartması", aynı ilk ünsüz ses ile bağlantılı bir kelimeye örnektir.
Alliterasyonda, bir veya daha fazla ünsüz ses, yakındaki kelimelerde veya hecelerde tekrarlanır. “Resim kadar güzel” ve “kapı çivisi kadar ölü” gibi aliterasyonların kullanıldığı yaygın olarak kullanılan ifadelerin yanı sıra şiir, şarkılarda, raplerde, konuşmalarda ve diğer yazı türlerinde de yaygındır.
Her kelimenin başındaki ünsüz sesleri tekrar ederek cümleye ilgi katar. Bununla birlikte, vurgunun belirli bir kelimeye yerleştirildiği bir cümlede herhangi bir yerde görünebilir. Aliterasyon, "herkes için lastik bebek arabası tamponları" gibi bir dizede 'b' ünsüzünün tekrarı ile kullanılır.
William Shakespeare'in “Sonnet XII”sinden bazı satırlar, tek bir ünsüz notayı vurgulamak için aliterasyon kullanır.
Percy Bysshe Shelley'nin bazı dizelerinde sözcüklerin başında ünsüzleri tekrarlayarak ve cümlelerin içinde vurgulanan heceleri kullanarak daha karmaşık bir aliterasyon kalıbı kullanır.
Aliterasyon genellikle asonans ile bağlantılı olarak kullanılır, iki veya daha fazla kelimenin içindeki vurgulu sesli seslerin farklı son ünsüzlerle, örneğin "taşlı" ve "kutsal" ve ünsüz, "vuruş" gibi son veya orta ünsüzlerin tekrarı. ” ve “şans” edebi bir araç olarak.
Assonans nedir?
Sesli kafiye ve asonans, asonansı tanımlamak için kullanılan terimlerdir. Benzer sesli harflerin duyulabilmesi için kelimeler birbirine yeterince yakın olmalıdır.
Yinelenen sesli harfler, her zaman olmasa da, farklı bir ünsüzle başlayan ve başka bir ünsüzle biten sözcüklerin merkezinde yer alır. Pek çok kelime uzun bir "Ben" ile başlar, diğerleri uzun bir "Ben" ile biter ve bazıları, "Göz kapağımı çizmem gerektiğini hatırladım" cümlesinde olduğu gibi kelimenin tamamını içerir. Kaç kez kullanırsanız kullanın, asonant etkisi hala orada.
"Asonance" kelimesine gelince, Latince "assonare" kökü, anlamını aldığı yerdir. Asonans, 1800'lerden beri bugün olduğu gibi tanımlanmıştır.
Ritim öncelikle şiirde asonans yoluyla oluşturulur. Okuyucunun dikkatini hangi hecelerin vurgulanması gerektiğine yönlendirir.
Ritmin yaratılmasının basamaklı bir etkisi vardır. Atasözlerini bu kadar akılda kalıcı kılan şeylerden biri, insanların bir grup kelimeyi zihinlerine yerleştirerek onları hatırlamalarını sağlamalarıdır.
Ayrıca, asonansın kişinin zihinsel durumunu iyileştirebileceği de gösterilmiştir. Yazılı olarak, “oo” ve “aa” gibi uzun ünlü seslerinin tempoyu yavaşlattığı ve parçayı daha ciddi hale getirdiği düşünülmektedir. Fırlama ve atlama gibi kısa sesli harfler daha canlıdır.
Aliterasyon ve Asonans Arasındaki Temel Farklılıklar
Çözüm
Hem aliterasyon hem de asonans, çeşitli telaffuz ve heceleme kavramları için yardımcı öğretim yardımcıları olabilir. Şairler ve yazarlar, özellikle klasik dönem boyunca, çalışmalarında dramatik etki için bu iki kavramı uzun süredir kullanmışlardır. Teknik olarak, bu iki edebi norm aynı değildir, ancak pratikte çok benzerler.
Aliterasyon ve asonans, seslerin hızlı tekrarını kullanan edebi yöntemlerdir. Ünsüz, aliterasyon da dahil olmak üzere çeşitli edebi araçları kapsayan geniş bir terimdir. Her ikisi de dinleyicilerin işitsel becerilerini harekete geçirerek edebi bir eserden alınan zevki arttırmak için kullanılır.
Aralarındaki en büyük fark, harfin nerede ve nasıl ses çıkardığıdır. Bu farklılıklar nedeniyle, özellikle edebi araçlar kullanıldığında, bir şiirin veya düzyazının ne anlatmak istediğini anlamak çok daha kolaydır.
