Dilbilgisinde bağlaç, sözcükleri, cümleleri veya tümceleri birbirine bağlayan ve bağlaç olarak bilinen konuşmanın bir parçasıdır. Bağlaçlar, bağlaçlar veya birleştirme sözcükleri olarak da bilinir. Üç tür bağlaç vardır, Koordinatör bağlaç, Bağımlı bağlaç ve Bağıntılı bağlaç.
Bir koordine edici bağlaç, benzer bir gramer yapısına sahip kelimeleri, cümleleri veya tümceleri birleştirir; Bir Yardımcı Bağlaç, bir bağımlı veya bağımlı tümceyi ana, yani bağımsız tümceye bağlar. Öte yandan, bağıntılı bağlaçlar, eşleştirilmiş sözcüklerdir, sözcükleri veya karşılıklı ilişkileri olan sözcük öbeklerini birbirine bağlar.
Yedi eşgüdümlü bağlaç vardır, örneğin, so, ve, ve, veya, henüz, for ve nor. Aşağıdakileri bağlarlar:
Örneğin, Rita'nın bir kalemi ve bir kitabı vardır (kalem ve kitap, ve bağlacı ile birleştirilen iki kelimedir).
Yani vs Ama
Yani ve Ama arasındaki fark, öyle, sonucu belirtmek için kullanılırken, diğer yandan Ama, aksini veya bunun dışında / bunun dışında göstermek için kullanılır.
So ve But Arasındaki Karşılaştırma Tablosu (Tablo halinde)
| Karşılaştırma Parametreleri | Böyle | Fakat |
|---|---|---|
| Anlam | “Yani” önceki cümlenin sırasına göre ikincisini ifade etmek için kullanılır. | “Ama” çelişkili cümleyi ifade etmek için kullanılır. |
| kullanım | "Yani", konuşmacının cümleyi tamamlaması gerektiğinde kullanılır. | “Ama”, konuşmacının önceki ve sonraki cümle arasındaki farkı ifade etmesi gerektiğinde kullanılır. |
| Örnekler | Örneğin, nasıl davranacağımı bilmiyorum, bu yüzden bir skeçte oynayamam. | Örneğin koşabiliyorum ama sevmiyorum. |
| Konuşmanın bölümü | Koordinasyon bağlaçlarının bir parçasıdır. | Aynen öyle, ama aynı zamanda bağlaçları koordine etmenin bir parçası. |
| Alternatif kelimeler/ifadeler | “Öyle” için alternatif kelimeler: Bu nedenle, bu nedenle ve bundan sonra. | “Ama” için alternatif kelime ve deyimler şunlardır: Öte yandan, tam tersine ve while. |
Ne Zaman Kullanılır?
"Yani", cümleleri, cümleleri veya yan tümceleri birleştirmek için kullanılan yedi düzenleyici bağlaçtan biridir, bu bağlaçlar iki bağımsız tümceyi veya tümceyi birleştirmek için kullanıldığında, bağlaçtan önce her zaman bir virgül gelir. Ayrıca, genellikle sonucu belirtmek için kullanılır, örneğin, "İyi değilim., böyle Bugün derslere katılamayacağım."
Ardından bir sıfat veya zarf gelebilen bir zarf olarak, örneğin, Bu sabah neden bu kadar kızgınsın?, bu örnekte so kelimesi kullanılmış ve ardından bir zarf gelmektedir.
Bir bağlaç olarak, iki cümleyi veya cümleyi bağlamak için kullanılır ve ardından virgül gelir, örneğin, Yeterli yatak yoktu, bu yüzden yerde uyudum.
Aşağıdakiler, bunun kullanıldığı durumlardır:
- Vurgu için kullanılır:
- Tekrarı silmek için kullanılır:
- Olan bir şey için kullanılır veya az önce bahsettiğiniz şey yüzünden birisi bir şey yaptığında örneğin, içeriyi görmesin diye camı kapattım.
- Örneğin bir sohbete devam etmek için kullanılır, yani sonunda bizimle gelmeye mi karar verdiniz?
- Diğer kişi hakkında yorum yapmadan önce bir gerçeği tanıtmak için kullanılır, örneğin, Tamam, yani adam birçok hata yaptı ama bu onu kötü biri yapmaz.
Ne Zaman Kullanılır Ama?
“Ama” bir zarf, edat ve son fakat en az olmayan bir bağlaç olarak kullanılabilir. Bir bağlaç olarak kullanıldığında, iki cümleyi veya tümceyi birbirine bağlar, örneğin, O 76'dır ama yine de her gün yüzmeye gider.
Edat olarak ondan sonra bir isim gelir, örneğin o geldiğinden beri beladan başka bir şey olmamıştır.
“Ama” kelimesi aşağıdaki durumlarda kullanılır:
- Örneğin, iki fikir ve ifadeyi birleştirmek için kullanılır, iyi bir ilerleme kaydediyoruz, ancak daha gidecek çok yolumuz var.
- Konuşmacı konu hakkında daha fazla konuşmaması gerektiğini bildiğinde kullanılır, örneğin, bu karmaşık bir işlemdi ama sizi ayrıntılarla sıkmayacağım.
- Özellikle hiçbir şey, herkes ya da herhangi bir şey gibi sözlerden sonra kullanılır, örneğin, sadece bir gençlik vakasından başka bir şey değildi.
So ve Ama Arasındaki Temel Farklar
Çözüm
“Öyleyse” ve “Ama” yedi düzenleyici bağlacın parçası olsa da, anlamları kadar kullanımları da farklıdır. “Yani” kelimesi önceki cümleye göre sırayı belirtmek için kullanıldığında, örneğin, Yeterli yatak yoktu, bu yüzden yerde uyumak zorunda kaldım. Öte yandan, “Ama” kelimesi farklı fikirleri birbirine bağlamak için kullanılır, örneğin koşabilirim ama bundan hoşlanmıyorum.
“So” ve “Ama” hem zarf hem de bağlaç olarak kullanılır. Bir zarf olarak, bir sıfat veya zarf gelir, örneğin, neden bu kadar üzgünsün?
Oysa “ama” durumunda, örneğin, durumumuzu iyileştirmekten başka hiçbir şey umamayız.
